Sveta Petka kao jedna od najvećih misionarki hrišćanske vjere poštuje se u cijelom pravoslavnom svijetu, a na poklonjenje njenim svetim moštima koje počivaju u Jašiju, u Rumuniji, dolaze i pripadnici drugih religija vjerujući u njenu iscjeliteljsku moć.

Srpska pravoslavna crkva i pravoslavni vjernici obilježavaju praznik Svete Petke, koja je istorijska ličnost svrstana u red svetih.

Posebno joj se obraćaju žene svih vjera i nacija smatrajući je svojom zaštitnicom.

Prve zapise o svetoj Petki ostavio je Grigorije Camblak, među kojima je i opis prenosa moštiju svete Petke iz Vidina u Srbiju i do Beograda (1403. godine). Mošti su prenijete u Srbiju zaslugom monahinje Jefimije i kneginje Milice koje su dozvolu izmolile od sultana Bajazita.

Vjeruje se da su od vremena despota Stefana Lazarevića mošti sto godina počivale u stijeni pored kalemegdanske kapele i izvora Svete Petke i da su joj na poklonjenje dolazili i pravoslavci i katolici pa i muhamedanci, tadašnji okupatori Srbije.

U eparhijama SPC, oko 250 crkava posvećeno je svetoj Petki, a u Beogradu je najposjećenija kapela na Kalemegdanu. Kalemegdanska kapela Svete Petke sagrađena je na izvoru vode za koju se vjeruje da iscjeljuje očne bolesti i u njoj se čuva mali prst svetiteljke.

Današnja kapela i crkva, mjesto hodočašća gdje se svake godine na Petkovicu okupljaju mnogobrojni vjernici, izgrađena je 1937. godine po projektu arhitekte Momira Korunovića.

Sveta Petka je živjela krajem 10. i početkom 11. vijeka prije podjele hrišćanstva. Rođena je u Epivatu, kod Kalitrakije u Maloj Aziji, a prema zapisima srpskog vladike Nikolaja Velimirovića, porijeklom je Srpkinja.

Njene mošti čuvane su u Epivatu, a potom u Carigradu, Trnovu i ponovo u Carigradu.

Narodna vjerovanja, kažu da na današnji dan, ne smije da se pere veš, da se šije, da se radi težak posao, pogotovu ne žena.

Na Svetu Petku, dešavala su se velika čuda, od toga da je čovjeku izliječen čudom rak do raznih bolesti! Ljudi sa zdravstvenim problemima čekaju ovaj dan jer znaju da će im pomoći!